Κατηγορία: καλλιέργεια

Δημοσιεύθηκε την από

Προσβολές αυτή την περίοδο από Μύγα της Μεσογείου στα εσπεριδοειδή, λόγω καιρικών συνθηκών

Οι καιρικές συνθήκες συνθήκες αυτή την εποχή είναι ευνοϊκές για την Μύγα της Μεσογείου (Ceratitis capitata).

Διαβάσαμε σχετικά στον Αγροτύπο.

Δείτε περισσότερα στο agrotypos.gr πατώντας εδώ.

Δημοσιεύθηκε την από

Καλλιέργεια πατάτας σε σάκους φύτευσης

σάκος φύτευσης G-GROWBAG P-80 με άνοιγμα - για πατάτες

Καλλιέργεια πατάτας σε σάκους φύτευσης,
ακόμα και στο μπαλκόνι!

Η καλλιέργεια πατάτας σε σάκους είναι μια αναδυόμενη πρακτική των τελευταίων ετών, η οποία καθίσταται όλο και πιο δημοφιλής μεταξύ των ερασιτεχνών καλλιεργητών και όχι άδικα. Αυτή η μέθοδος παρέχει πολλά πλεονεκτήματα και λύσεις για τους όσους αντιμετωπίζουν περιορισμένο χώρο, έδαφος ή πόρους. Ας δούμε λοιπόν πώς μπορείτε να καλλιεργήσετε πατάτες με αυτόν τον πρωτότυπο τρόπο.

Αρχικά θα χρειαστείτε σάκους που είναι ανθεκτικοί και προσφέρουν καλή αποστράγγιση. Πριν ξεκινήσουμε όμως επιλέγουμε τον πατατόσπορο που επιθυμούμε. Λέγοντας πατατόσπορο δεν εννοούμε κάποιο σπόρο που πιθανόν έρχεται στο νου μας, αλλά κονδύλους, δηλαδή τη γνωστή μας πατάτα.
Πριν τη φύτευση καλό είναι να διατηρήσουμε για λίγες ημέρες τον πατατόσπορο σε χώρο με υγρασία, χαμηλό φωτισμό και θερμοκρασίες 15-20οC ώστε να εμφανιστούν τα φύτρα πιο γρήγορα.

Το επόμενο βήμα είναι να φυτέψουμε τις πατάτες στους σάκους. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε πως δεν πρέπει να γεμίσουμε τους σάκους με φυτόχωμα. Ρίξτε μόνο περίπου 5-10 εκατοστά φυτόχωμα/κομπόστ καλής ποιότητας στον πάτο. Τοποθετήστε τους σπόρους πατάτας (3 ή 4 ανά σάκο) στο χώμα, φροντίζοντας να είναι στραμμένα τα φύτρα προς τα πάνω. Καλύψτε με 5-10 εκατοστά κομπόστ, ποτίστε και περιμένετε!

Όταν οι βλαστοί φτάσουν περίπου τα 10 εκατοστά, προσθέστε κομπόστ μέχρι να καλυφθούν οι άκρες τους. Διατηρήστε το έδαφος υγρό, όχι όμως υπερβολικά και επαναλάβετε αυτή τη διαδικασία κάλυψης των βλαστών καθώς μεγαλώνουν.

Καλό θα είναι να προστεθεί κάποιο λίπασμα κατά προτίμηση οργανικό, κατάλληλο για πατάτες για να ενισχύσετε την ανάπτυξη τους. Κατάλληλα λιπάσματα περιέχουν άζωτο, φώσφορο και υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο.
οργανικός υγρό λίπασμα - NATURE'S CHOICE LIQUID 3-2-7 - 500ml

Συγκομιδή

Οι πρώιμες πατάτες χρειάζονται 12-15 εβδομάδες για να ωριμάσουν και η κύρια καλλιέργεια διαρκεί περίπου 20 εβδομάδες. Μόλις τελειώσει η ανθοφορία των φυτών και τα φύλλα αρχίσουν να ξεραίνονται οι πατάτες είναι μάλλον έτοιμες για συγκομιδή.

Μάλιστα υπάρχουν σάκοι ειδικοί για πατάτες και βολβούς οι οποίοι διαθέτουν πλαϊνό άνοιγμα και σας επιτρέπουν να ελέγξετε την παραγωγή μέσα στο χώμα. Βρείτε μέσα στο κομπόστ μια πατάτα και τρίψτε το φλοιό της με τα δάχτυλά σας. Εάν ξεκολλάει εύκολα, μάλλον δεν είναι ακόμα έτοιμες και χρειάζονται λίγο χρόνο παραπάνω.

Βασικό πλεονέκτημα της καλλιέργειας πατάτας σε σάκους είναι πως η συγκομιδή είναι αρκετά απλή. Απλά αδειάστε τον σάκο και θα βρείτε τις πατάτες έτοιμες. Αυτό καθιστά τη διαδικασία ευχάριστη και ευκολότερη από την παραδοσιακή καλλιέργεια.

σάκος φύτευσης G-GROWBAG P-80 με άνοιγμα - για πατάτες

Εποχή καλλιέργειας

Οι καλλιέργεια της πατάτας γίνεται κατά κύριο λόγο την άνοιξη και το φθινόπωρο και ανάλογα πάντα με την την περιοχή που βρισκόμαστε και τις ιδιαίτερες τοπικές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν σε αυτή.
Σε γενικές γραμμές η ανοιξιάτικη καλλιέργεια στην νότια και κεντρική Ελλάδα μπορεί να ξεκινήσει από μέσα Ιανουαρίου έως τέλος Φεβρουαρίου και όσο πηγαίνουμε βορειότερα μπορεί να φτάσει μέχρι και τον Απρίλιο. Η φθινοπωρινή καλλιέργεια αντίστοιχα ξεκινά Αύγουστο με αρχές Οκτωβρίου, περισσότερο στα νότια της χώρας.

Πλεονεκτήματα

Η καλλιέργεια πατάτας σε σάκους προσφέρει πολλά οφέλη. Μπορεί να γίνει σε περιορισμένο χώρο, όπως μπαλκόνια ή μικρούς κήπους. Μειώνει την ανάγκη για πολύ νερό και φυτοφάρμακα, καθώς η καλλιέργειά της είναι ευκολότερα διαχειρίσιμη, λόγω και της περιορισμένης έκτασής της, με αποτέλεσμα να είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον. Τέλος, η καλλιέργεια σε σάκους απαιτεί λιγότερους πόρους και εργασία.

Δημοσιεύθηκε την από

pH και αγωγιμότητα – Γιατί τα μετράμε;

Γιατί τα μετράμε; Που και πως τα μετράμε;
Ένα τεχνικό φυλλάδιο από την Hanna Instruments.

Η μέτρηση του pH στο έδαφος.

Το pH είναι ένας ακριβής δείκτης της οξύτητας ή της αλκαλικότητας του εδάφους, του νερού άρδευσης και των θρεπτικών συστατικών.

Οφέλη ελέγχου του σωστού επιπέδου pH

• Βελτιώνει την απόδοση των καλλιεργειών

• Βελτιώνει τη διαθεσιμότητα των κύριων θρεπτικών συστατικών

• Βελτιώνεται δομή του εδάφους

• Βελτιώνει τη διάσπαση της οργανικής ύλης

• Γίνεται μεγάλη εξοικονόμηση στα θρεπτικά συστατικά και κατά συνέπεια έχουμε και οικονομικά οφέλη

Επιπτώσεις αν το χώμα μας είναι πολύ όξινο ή αλκαλικό:

Διαβάστε περισσότερα εδώ.

Δημοσιεύθηκε την από

Μύγα της Μεσογείου (med fly)

Η μύγα της Μεσογείου (Ceratitis capitata) είναι ένα δίπτερο που αποτελεί σοβαρό εντομολογικό εχθρό για μεγάλο εύρος φυτών. Προσβάλει ιδιαίτερα τα εσπεριδοειδή, καθώς επίσης μηλοειδή, πυρηνόκαρπα, αλλά και διάφορα ποώδη φυτά και θάμνους. Έχει καταγραφεί ότι προσβάλει πάνω από 200 φυτά παγκοσμίως. Γι’αυτό και αποτελεί σοβαρό εχθρό όχι μόνο για τους επαγγελματίες καλλιεργητές, αλλά ακόμα και για τους ερασιτέχνες.
Οι πρώτες ζημιές φαίνονται είτε από την προσβολή από τις προνύμφες του εντόμου, είτε από το τσίμπημα που κάνουν τα θηλυκά για να αποθέτουν τα αυγά τους επάνω στους καρπούς, είτε ώριμους, είτε και άγουρους.

Το έντομο δραστηριοποιείται κυρίως αργά την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, ενώ σε κρύες περιοχές το χειμώνα μπορεί να παραμείνει ανενεργό(περίπου κάτω από τους 12oC). Στη χώρα μας ολοκληρώνει περίπου 5 έως 6 γενιές το χρόνο. Στις πιο θερμές περιοχές φτάνει να ολοκληρώνει περίπου 1 γενιά ανά μήνα.
Η διαχείμανση του εντόμου γίνεται ως νύμφη(πούπα) στο χώμα ή στους καρπούς ως αυγό, προνύμφη ή και ενήλικο έντομο.
Την άνοιξη, καθώς αυξάνεται η θερμοκρασία, νέα ενήλικα άτομα εμφανίζονται από το έδαφος και οι διαχειμάζουσες μύγες δραστηριοποιούνται. Σε αυτή τη φάση είναι απαραίτητο να ξεκινήσει και ο έλεγχος των πληθυσμών, διαφορετικά υπάρχει πιθανότητα ανάλογα και με τις καιρικές συνθήκες, να αυξηθεί ανεξέλεγκτα και να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί του εντόμου παρατηρούνται από Ιούλιο-Αύγουστο έως και τον Οκτώβριο. Γενικά το έντομο ευνοείται από την υψηλή ατμοσφαιρική υγρασία και από θερμοκρασίες μεταξύ 20-32οC. Ιδιαίτερα ευνοούνται όταν το φθινόπωρο είναι ήπιο.

Τα ενήλικα άτομα μύγας έχουν μέγεθος 4-6 χιλιοστά και ανοικτό καφέ χρώμα. Στην κοιλιά τους έχουν 2 ανοικτόχρωμους δακτυλίους και ο θώρακάς τους ακανόνιστα τμήματα μαύρου και γκρι-ασημί χρώματος. Οι πτέρυγές τους φέρουν χαρακτηριστικές καφέ-κίτρινες ζώνες που καταλήγουν μέχρι τα άκρα τους. Επίσης τα θηλυκά άτομα φέρουν ειδικό όργανο για την απόθεση των αυγών, το οποίο τα κάνει και να ξεχωρίζουν από τα αρσενικά. Ο χρόνος ζωής τους είναι 2 έως 3 μήνες και συχνά τα συναντούμε στο φύλλωμα οπωροφόρων δένδρων και ιδιαίτερα στα εσπεριδοειδή. Όσο υπάρχουν καρποί στα δέντρα δεν κινούνται περισσότερο από 50 μέτρα. Ωστόσο, μπορούν να ταξιδέψουν περισσότερο σε περίπτωση που δεν βρίσκουν καρπούς για να προσβάλλουν.
Οι μύγες της Μεσογείου προτιμούν να βάζουν τα αυγά σε μαλακά φρούτα όπως βερίκοκα, ροδάκινα, δαμάσκηνα και νεκταρίνια. Όταν όμως οι πληθυσμοί τους είναι υψηλοί και ο ανταγωνισμός είναι μεγαλύτερος, τα θηλυκά γίνονται λιγότερο επιλεκτικά και μολύνουν ακόμα και λιγότερο προτιμώμενους ξενιστές όπως τις ελιές. Οι ωοτοκίες γίνονται συνήθως σε ομάδες των 4-9 αυγών και κυρίως σε καρπούς που έχει ξεκινήσει να αλλάζει το χρώμα τους. Τα αυγά εκκολάπτονται σε 2-4 ημέρες το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα σε περίπου 20 ημέρες.
Οι προνύμφες που προκύπτουν από την εκκόλαψη των αυγών, τρέφονται από την σάρκα των καρπών(οι οποίοι αρχίζουν να σαπίζουν), αναπτύσσονται και στη συνέχεια εξέρχονται από οπή που ανοίγουν, οπότε πέφτουν στο έδαφος όπου και γίνονται νύμφες(πούπες) οι οποίες και θα δώσουν τα νέα ενήλικα έντομα.

Για την αντιμετώπιση του εντόμου είναι σημαντικό να χρησιμοποιούνται από τα μέσα της άνοιξης εντομοπαγίδες με τις οποίες αρχικά μπορεί να παρατηρηθεί η παρουσία του και η πορεία των πληθυσμών του. Μέχρι κάποιου σημείου οι παγίδες χρησιμοποιούνται και για τη μαζική παγίδευση ενήλικων εντόμων, ενώ σε περιπτώσεις αυξημένων πληθυσμών και έντονης παρουσίας, η αντιμετώπισή του θα πρέπει να γίνεται ακολουθώντας κάποιο ολοκληρωμένο σύστημα το οποίο να συνδυάζει χρήση βιολογικών σκευασμάτων και μεθόδων, καλλιεργητικών τεχνικών και χημικών μεθόδων όταν και όπου αυτό επιτρέπεται και κρίνεται απαραίτητο.
Εδικά για τους ερασιτέχνες καλλιεργητές που μπορεί να διαθέτουν λίγα δέντρα, για προσωπική-οικογενειακή χρήση, εκτός από τις διάφορες εντομοπαγίδες, μπορούν να χρησιμοποιούν με πολύ καλά αποτελέσματα διάφορα εντομοστεγή δίχτυα προστασίας ή ακόμα και ειδικές σακούλες προστασίας – fruit bags.




Δημοσιεύθηκε την από

Η ροδακινιά (διαβάσαμε στο Garden Magazine)

Η ροδακινιά είναι πυρηνόκαρπο, φυλλοβόλο οπωροφόρο δέντρο που ανήκει στο γένος Προύμνη και στην οικογένεια των Ροδοειδών. Η καταγωγή της είναι από την Κίνα, όπου ακόμα και σήμερα υπάρχει ως αυτοφυής. Στη συνέχεια η καλλιέργεια της επεκτάθηκε προς τις χώρες της Μεσογείου και αργότερα προς την Αμερική και την Αυστραλία. Σήμερα είναι το περισσότερο καλλιεργούμενο οπωροφόρο δέντρο στον κόσμο μετά τη μηλιά.

Διαβάστε περισσότερα στο “The Garden Magazine” πατώντας εδώ.

Δημοσιεύθηκε την από

Πατάτα (μια πρώτη επαφή)

Η πατάτα (Solanum tuberosum) είναι από τα δημοφιλέστερα φυτά, κυρίως για τους κόνδυλούς της που είναι ένα από τα σημαντικότερα προϊόντα διατροφής σε όλο τον κόσμο, καθώς είναι πλούσιοι σε άμυλο και αποτελούν τροφή με μεγάλη θρεπτική αξία.
Πρόκειται για ένα φυτό ιθαγενές των υψιπέδων του Μεξικού, του Περού, της Χιλής και της Κολομβίας, ενώ θεωρείται πως πρωτοκαλλιεργήθηκε στο Περού πριν από περισσότερα από 7.000 χρόνια. Στην Ευρώπη την έφεραν τον 16ο μΧ αιώνα Πορτογάλοι και Ισπανοί εξερευνητές που έζησαν στην αμερικανική ήπειρο. Στην Ελλάδα λέγεται πως πρωτοδιέδωσε την καλλιέργειά της ο Ιωάννης Καποδίστριας.

Εκτός από τις διάφορες χρήσεις και τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους τη χρησιμοποιούμε για τη διατροφή μας, η πατάτα είναι ιδιαίτερα σημαντική στη βιομηχανία τροφίμων όπως στην παραγωγή chips, στην παραγωγή διαφόρων σαλτσών και αποξηραμένου άμυλου για παρασκευή πουρέ. Χρησιμοποιείται επίσης ευρύτατα στη βιομηχανία καλλυντικών, στην παραγωγή αλκοολούχων ποτών όπως η βότκα σε διάφορες χώρες, σαν ζωοτροφή στην κτηνοτροφία και ακόμη ως πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοκαυσίμων.

Μορφολογικά η πατάτα έχει θαμνώδη ανάπτυξη και το φυτό σχηματίζεται από εναέριους, υπόγειους βλαστούς και από το ριζικό σύστημα. Από τους υπόγειους βλαστούς, τα λεγόμενα ριζώματα, αναπτύσσονται στα άκρα τους οι κόνδυλοι(πατάτες). Το φυτό πολλαπλασιάζεται είτε με σπόρο, είτε με κονδύλους(πατατόσπορο), με τη δεύτερη εκδοχή να είναι και η πιο διαδεδομένη λόγω της μεγαλύτερης και σταθερότερης παραγωγής που δίνει.
Η καλλιέργειά της γίνεται ως ετήσιου φυτού και ολοκληρώνεται σε 3-5 μήνες. Στη χώρα μας καλλιεργείται, ανάλογα με την περιοχή, βασικά σε τρεις περιόδους. Για ανοιξιάτικη παραγωγή το ξεκίνημα της καλλιέργειας γίνεται από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο, ενώ για καλοκαιρινή παραγωγή κονδύλων ξεκινά από Μάρτιο έως Μάιο. Η φθινοπωρινή παραγωγή γίνεται από καλλιέργειες που ξεκινούν από τέλη Μαΐου μέχρι και το Σεπτέμβριο. Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες είναι διάφορες όπως οι Spunta, Agria, Liseta, Marfona, Kennebeck, Vivaldi, Carlita, Monaliza κ.α. Οι πιο φημισμένες πατάτες στην Ελλάδα είναι της Νάξου και του Νευροκοπίου.
Η πατάτα καλλιεργείται σε διάφορους τύπους εδαφών αρκεί να είναι πλούσια σε οργανική ουσία, ενώ θα πρέπει επίσης να έχουν καλό αερισμό και αποστράγγιση. Τα ιδανικότερα εδάφη είναι τα αμμοπηλώδη, γιατί είναι “ελαφριά” και με καλή αποστράγγιση.

Στην καλλιέργεια της πατάτας και πριν από τη φύτευση, εφαρμόζεται η τεχνική της προβλάστησης του πατατόσπορου, που δίνει μεγαλύτερες αποδόσεις και μειώνει την διάρκεια της καλλιέργειας. Η διαδικασία γίνεται με την τοποθέτηση του πατατόσπορου σε εξωτερικό χώρο σκεπασμένου με ημιδιαφανές ή διαφανές υλικό σε τελάρα. Όταν αναπτυχθούν 3-4 φύτρα ανά κόνδυλο και έχουν μέγεθος 2-3 εκ. είναι έτοιμοι για να φυτευθούν στο χωράφι. Σε περιοχές με χαμηλές θερμοκρασίες ο πατατόσπορος παραμένει για προβλάστηση σε κλειστό χώρο, όπου η θερμοκρασία πρέπει να είναι πάνω από 8-9οC. Πριν από τη φύτευση πατατόσποροι που είναι μεγάλου μεγέθους συνήθως τεμαχίζονται σε 2 ή περισσότερα κομμάτια.

Κατά την καλλιέργεια της πατάτας το φυτό “παραχώνεται”. Η τεχνική αυτή γίνεται με την τοποθέτηση χώματος γύρω από τους βλαστούς και βοηθά στην αύξηση της παραγωγής, στην προστασία από ακραίες θερμοκρασίες, περιορισμό του πρασινίσματος των κονδύλων και στην καταστροφή των ζιζανίων. Το παράχωμα ανάλογα με το είδος της καλλιέργειας και την έκτασή της μπορεί να γίνει με μηχανικά μέσα ή χειρονακτικά.

Εκτός από το χωράφι η πατάτα σε ερασιτεχνική κλίμακα μπορεί να καλλιεργηθεί και σε γλάστρες, ζαρντινιέρες ή σάκους φύτευσης. Αρχικά σε χώμα ύψους 25-30 εκ. φυτεύεται ο πατατόσπορος σε βάθος 5 εκ. και σε απόσταση 10-12εκ. ο ένας από τον άλλο. Όταν τα φυτά φτάσουν σε ύψος 20 εκ. προσθέτουμε ένα στρώμα χώματος 10-15 εκ. και όταν φτάσουν στα 30 εκ. προσθέτουμε άλλα 5-10 εκ. χώμα. Το πότισμα πρέπει να είναι συχνό ώστε το χώμα να έχει πάντα υγρασία και να μην συμπιέζονται οι κόνδυλοι. Η λίπανση στην ερασιτεχνική καλλιέργεια γίνεται περίπου 1 φορά το μήνα και κατά προτίμηση με πλήρες οργανικό λίπασμα.
Περισσότερα για την πατάτα και μυστικά για την καλλιέργειά της θα δούμε σε κάποιο μελλοντικό μας άρθρο.

Δημοσιεύθηκε την από

Οι χρωμοτροπικές παγίδες κόλλας και η χρήση τους

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΡΩΜΟΤΡΟΠΙΚΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ ΚΟΛΛΑΣ;
Είναι αυτοκόλλητα συνήθως φύλλα(καρτέλες) ή ταινίες, απαραίτητα για την ανίχνευση, αλλά συχνά και για μαζική παγίδευση εντόμων και την παρακολούθηση των επιδημιών σε θερμοκήπια, ελαιώνες, καλλωπιστικά, καρποφόρα δέντρα, κήπους και καλλιέργειες λαχανικών. Η λειτουργία τους στηρίζεται στο ότι τα διάφορα χρώματα ελκύουν αντίστοιχα ορισμένα είδη εντόμων-εχθρών.

Έτσι οι πιο συνηθισμένες είναι οι κίτρινες παγίδες που ελκύουν και παγιδεύουν κατά κύριο λόγο αφίδες(μελίγκρα), τη μύγα της Μεσογείου, δάκο, αλευρώδη, λυριόμιζα, ανθοτρύτη, ευδεμίδα, κουνούπια, διάφορα λεπιδόπτερα, μύγες, πιερίδα, σφήκες, φυλλοδέτες, ψύλλα ή ακόμα και έντομα αποθηκών. Χρησιμοποιούνται επίσης με καλά αποτελέσματα και κατά της μύγας των κερασιών (ραγολέτιδα).
Οι μπλε παγίδες χρησιμοποιούνται κυρίως για την αντιμετώπιση του θρίπα που προκαλεί συχνά προβλήματα σε θερμοκηπιακές κυρίως καλλιέργειες, ενώ τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται πλέον και οι παγίδες μαύρου χρώματος για την αντιμετώπιση του σοβαρού εχθρού της τομάτας Tuta absoluta(υπονομευτής της ντομάτας).

Οι χρωμοτροπικές παγίδες είναι συνήθως κατασκευασμένες από ανθεκτικό πλαστικό, τόσο στην ηλιακή ακτινοβολία όσο και στις υψηλές θερμοκρασίες, με τις δύο πλευρές του καλυμμένες με μία υψηλής ποιότητας, ειδική, εντομολογική κόλλα, ανθεκτική στο νερό, χωρίς τοξικές ουσίες. Τα κολλητικά φύλλα είναι συνήθως καλυμμένα με κηρόχαρτο, για ευκολότερη τοποθέτηση. Ανάλογης κατασκευής είναι και οι παγίδες σε μορφή ταινίας, ενώ κυκλοφορούν και διάφορα άλλα είδη παγίδων, όπως π.χ. σε μορφή stick ή ομοιώματα φρούτων κ.α.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων οι παγίδες κόλλας είναι έτοιμες. Υπάρχουν όμως και παγίδες που κυκλοφορούν χωρίς να έχει εφαρμοστεί κόλλα και η οποία εφαρμόζεται σε δεύτερο χρόνο από τον καλλιεργητή πριν από τη χρήση, για καθαρά πρακτικούς λόγους(ευκολότερη αποθήκευση κτλ).

ΧΡΗΣΗ
Η καταλληλότερη στιγμή για την τοποθέτηση των παγίδων ιδιαίτερα στο θερμοκήπιο είναι στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου, προκειμένου να εντοπιστεί το συντομότερο δυνατό η παρουσία και η ανάπτυξη πληθυσμών εντόμων-εχθρών. Έχει παρατηρηθεί ότι η τοποθέτηση παγίδων μέσα σε θερμοκήπιο μια εβδομάδα πριν από τη φύτευση, είναι δυνατόν ακόμα και να εξαλείψει τις εστίες μόλυνσης.

Οι παγίδες πρέπει να τοποθετηθούν στο ύψος της καλλιέργειας και αυτό πρέπει να αυξάνεται όσο προχωρά η καλλιέργεια. Απαραίτητη είναι η τοποθέτηση παγίδων στις προβληματικές περιοχές των καλλιεργειών μας. Τέτοιες για παράδειγμα μπορεί να είναι τα παράθυρα ή οι πόρτες του ενός θερμοκηπίου.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΓΙΔΩΝ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ;
Μα φυσικά για όσο καιρό κινδυνεύουν τα φυτά μας και κατ’επέκταση η παραγωγή μας. Άρα τουλάχιστον για όσο διάστημα έχουμε καρπούς επάνω στα φυτά μας, ανεξάρτητα από το μέγεθος και το στάδιο ωρίμανσής τους.

ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΙΣ ΒΡΕΙΤΕ;
Μπορείτε να βρείτε τα διαθέσιμα είδη στο ηλεκτρονικό μας κατάστημα, πατώντας εδώ.

Ας μην ξεχνούμε πως η χρήση τέτοιων παγίδων είναι κατάλληλη όχι μόνο για βιολογικές αλλά και για συμβατικές καλλιέργειες, ενώ αποτελούν φιλική μέθοδο προς τον άνθρωπο, τα ζώα και το περιβάλλον…

Δημοσιεύθηκε την από

προστασία των φυτών μας από κρύο και παγετούς

Τα υπέρ-ελαφρά fleece(φλις) έχουν σχεδιαστεί ειδικά για την προστασία των φυτών από το κρύο, τους παγετούς, τον άνεμο, ακόμα και από παράσιτα, ενώ παράλληλα τους επιτρέπουν να αναπνέουν.
Είναι ιδανικά για προστασία δέντρων(π.χ. εσπεριδοειδή-λεμονιά κτλ), των νέων βλαστών, των λουλουδιών, αλλά και των επιφανειών που έχει γίνει πρόσφατα σπορά ή φύτευση νεαρών φυταρίων, τα οποία είναι πιο εύκολο να καταστραφούν από τις χαμηλές θερμοκρασίες.
Σκεπάζοντας τα φυτά με τα ειδικά fleece μπορούμε να επιτύχουμε από 2 έως και 4 oC υψηλότερη θερμοκρασία.
Η κατασκευή τους είναι τέτοια που επιτρέπει στον αέρα, την υγρασία και το φως να τα διαπερνά.
Μπορείτε να δείτε περισσότερα κάνοντας κλικ εδώ.